Dr. Edward Bach (1886-1936) was als arts zijn tijd ver vooruit. Gedurende zijn korte loopbaan maakte hij de overgang van orthodoxe geneeskunde naar het ontwikkelen van een natuurlijke vorm van geneeskunde voor het behandelen van de emotionele en geestelijke gezondheid.
Dr. Edward Bach werd geboren in Mosley, een klein plaatsje buiten Birmingham, maar zijn familie was oorspronkelijk uit Wales. Hij was een intuïtief, fijngevoelig maar zelfstandig kind met een grote liefde voor de natuur. Gedreven door een vroeg verlangen om anderen te genezen, verliet hij op zestienjarige leeftijd de school en werkte hij drie jaar in zijn vaders kopergieterij in Birmingham om zijn eigen medische opleiding te kunnen betalen.
In 1912 studeerde hij af aan het University College Hospital in Lonen, waar hij in 1913 “Casualty Medical Officer” werd. Later dat jaar werd hij “Casualty House Surgeon” in het National Temperance Hospital. Na zich van een instorting te hebben hersteld, bouwde hij een drukke praktijk op in de buurt van Harley Street.
Vanaf jonge leeftijd was Dr. Bach zich ervan bewust dat de persoonlijkheid en de houding van mensen van grote invloed zijn op hun gezondheidstoestand. Als student interesseerde hij zich in de ziekenzaal meer voor de patiënt als mens, dan als geval en al gauw kwam hij tot de conclusie dat bij ziekte de persoonlijkheid belangrijker is dan de symptomen en dat deze daarom bij de medische behandeling in overweging moeten worden genomen.
Hij raakte steeds meer ontevreden over de beperkingen van de gewone geneeskunde en de manier waarop deze zich concentreerde op het genezen van de symptomen. Hij was van mening dat voor een effectieve behandeling men zich op de werkelijke oorzaken van de ziekte moest richten. Hij besloot zijn interesse in immunologie op te volgen en werd in 1915 “assistant bacteriologist” bij het University College Hospital.
Hij had een zwak gestel. Na in de Eerste Wereldoorlog voor militaire dienst te zijn afgekeurd werkte hij zo hard dat hij in 1917 ziek werd en men dacht dat hij zou sterven. Zijn vastbeslotenheid om zijn werk te voltooien, leidde tot een volledig herstel en bij het later ontwikkelen van zijn remedies werd hij sterk beïnvloed door het geloof dat het volgen van iemands ware roeping van essentieel belang is voor diens geestelijke en lichamelijke gezondheid.
Van 1919-1922 werkte hij als patholoog en bacterioloog in het London Homeopathic Hospital. Daar viel het hem op dat Samuel Hahneman, de stichter van de homeopathie, 150 jaar geleden eerder het belang van de persoonlijkheid bij ziekte al had erkend. Door deze principes te combineren met zijn kennis ontwikkelde hij de “Seven Bach Nosodes”. Dit waren orale vaccins op basis van bacteriën in de darmen die het darmkanaal zuiveren en een opmerkelijk effect op de algemene gezondheid van de patiënt hebben.
Hij had nog steeds zijn praktijk bij Harley Street en behandelde de armen zonder enige vergoeding. Ondanks weinig vrije tijd zette hij zijn zoektocht naar eenvoudiger en zuiverder geneeswijzen voort. Hoewel de medische zijn vaccins gebruikten en nu nog, vond hij het bezwaarlijk dat ze uit bacteriën waren gemaakt. Hij wilde ze door mildere middelen vervangen, mogelijk op basis van planten.
Tijdens een diner in 1928 deed hij een ontdekking. Terwijl hij naar zijn medegasten keek, realiseerde hij zich dat deze in duidelijk te onderscheiden typen konden worden onderverdeeld. Op basis daarvan kreeg hij de ingeving dat elk type op een bepaalde manier op ziekte zou reageren.
In de herfst van 1928 bracht hij een bezoek aan Wales en kwam hij terug met twee planten: mimilus (maskerbloem) en impatiens (reuzebalsemien). Hij bereidde ze zoals met zijn orale vaccins en schreef ze vervolgens voor overeenkomstig de persoonlijkheid van de persoon. Later dat jaar voegde hij hieraan Clematis (bosrank) toe. Met deze drie remedies stond hij op het punt om een geheel nieuwe aanpak in de geneeskundige behandeling te ontwikkelen.
In het voorjaar van 1930, op 43-jarige leeftijd, sloot Bach zijn laboratorium en zijn bloeiende praktijk en vertrok naar Wales om nog meer remedies te zoeken in de natuur. Terwijl hij ’s morgens vroeg door een met dauw bedekt weiland liep, viel het hem plotseling in dat elke dauwdruppel, verwarmd door de zon, met de genezende eigenschappen van de plant, doordrenkt moest zijn. Dit inspireerde hem tot het ontwikkelen van een methode voor het bereiden van de remedies met behulp van zuiver water.
In hetzelfde jaar, 1930, schreef hij het boekje “Heal Thyself”, waarin hij zijn overtuiging uitte dat lichamelijke ziekte het gevolg is van een niet in overeenstemming zijn met ons eigen spirituele doel. In eerste instantie werd het manuscript door verschillende uitgeverijen geweigerd als te revolutionair, maar uiteindelijk werd het in 1931 uitgegeven en is sindsdien altijd verkrijgbaar gebleven.
Van augustus 1930 tot 1934 woonde Bach in Cromer, aan de kust van Norfolk, waar hij nog meer planten vond en er zijn patiënten met succes mee behandelde. Bach bracht daarvoor niks in rekening waardoor zijn financiële middelen, na enige tijd uitgeput begonnen te geraken.
In 1934 verhuisde hij naar Mount Vernon, een klein huis in Oxfordshire, waar het Bach Centre zich nog steeds bevindt. Daar zette hij zijn zoektocht naar nieuwe remedies voort. Gedurende deze fase van zijn zoektocht, onderging hij zelf de kwelling van de mentale en lichamelijke gesteldheid, voordat hij de plant vond die deze symptomen konden verlichten.
Hij bleef werken en lezingen geven terwijl hij zijn assistenten, Nora Weeks en Victor Bullen, voorbereidde om zijn werk verder te zetten. Inmiddels had hij 38 Bachbloesems ontwikkeld en de Rescue remedy. Hij wist dat er verder geen remedies nodig waren. Met de 38 remedies konden alle negatieve gemoedstoestanden die aan ziekte ten grondslag liggen worden behandeld. Eind november 1936 overleed hij in zijn slaap, tevreden dat zijn missie was volbracht.
Gecreëerd door Tom Vermeersch (bio)
Tom Vermeersch is een gecertificeerde psycholoog en Bachbloesemexpert met meer dan 30 jaar ervaring.
De eerste Bachbloesems in de bachbloesemtherapie
In de bachbloesemtherapie spreekt men telkens van Bachbloesems. In feite zijn Bachbloesems niks anders dan de bloemen die groeien aan de bomen, struiken en planten en deze worden gebruikt worden in de bachbloesemtherapie ontwikkelt door Dr. Edward Bach.
Wat zijn Bachbloesems? Hoe gebruik je Bachbloesems? En door wie worden ze vooral gebruikt? Een antwoord op deze en andere vragen vind je in deze infographic.
Bachbloesems : bereiding en alcohol
Bachbloesems zijn extracten van bloesems geplukt van bomen, struiken en planten. Om de energie uit de bloesems te halen gebruikte Dr. Bach geen alcohol. Hij gebruikte water en het zonlicht. De bereidingswijze was heel eenvoudig en iedereen kon die uitvoeren. Het de intentie van Dr. Bach dat iedereen is staat moest zijn zichzelf te helpen en aldus maakte hij er geen geheim over hoe de Bachbloesems gemaakt werden. Hij plukte de bloesems van de planten op het moment dat ze in volle bloei stonden en plaatste die in kommetje met water. Dat liet hij ze gedurende drie uur bloot staan aan de zon. Dat was voldoende tijd om de energie uit de bloesems in het water te laten trekken. Dus tot hiertoe kwam er nog altijd geen alcohol aan te pas.
Het leven van Dr. Bach in een notendop
Dr Edward Bach werd geboren in het Engeland van 1886. Toen hij zestien was, verliet hij de school, vastbesloten om ooit arts te worden.
Bachbloesems kan men zeker met elkaar mengen om op die manier de meest geschikte remedie te bekomen. Eigenlijk wou dokter Bach, de uitvinder van de Bachbloesems, niets liever dan dat mensen zelf met Bachbloesems zouden experimenteren. Ook al was hij zelf een dokter, toch vond hij dat mensen zouden moeten kunnen zelf Bachbloesems maken.
Wat is het verschil tussen bachbloesemtherapie en homeopathie?
Vaak worden bachbloesemtherapie en homeopathie in één adem genoemd. Echter, het gaat hier over twee heel verschillende zaken. Lees hier meer over beide onderwerpen!
Gebruik van Bach remedies bij kinderen
Bach remedies zijn ontdekt door Dr. Edward Bach die leefde van 1885 tot 1935. Hij was een arts en homeopaat die zijn op zoek was naar een complete zachte geneeswijze die iedereen kon toepassen. Het was daarom ook een noodzaak voor hem dat ze volledig onschadelijk was en dat iedereen van baby tot oudere er gebruik kon van maken zonder enig risico.
Healing herbs: het kan op vele verschillende planten en kruiden slaan. Meestal worden er echter Bachbloesems mee bedoeld.
Het hoofdbestanddeel van de Bach remedies is water. Dit wil zeggen dat de Bach remedies een neutrale smaak hebben. Het is niet zoals bepaalde kruidenpreparaten die een sterke en soms zeer onaangename smaak hebben. Vooral bij kinderen maar ook bij volwassenen kan dat een reden zijn om ze met niet of met tegenzin te nemen.
Chestnut Bud & Bachbloesem mix 55
Lees hier meer informatie over hoe Chestnut Bud kan helpen bij drukke kinderen met concentratietekort en lees waarom een mix van Bachbloesems belangrijk is.
Dr. Edward Bach (1886-1936) was als arts zijn tijd ver vooruit. Gedurende zijn korte loopbaan maakte hij de overgang van orthodoxe geneeskunde naar het ontwikkelen van een natuurlijke vorm van geneeskunde voor het behandelen van de emotionele en geestelijke gezondheid.
Dr. Edward Bach werd geboren in Mosley, een klein plaatsje buiten Birmingham, maar zijn familie was oorspronkelijk uit Wales. Hij was een intuïtief, fijngevoelig maar zelfstandig kind met een grote liefde voor de natuur. Gedreven door een vroeg verlangen om anderen te genezen, verliet hij op zestienjarige leeftijd de school en werkte hij drie jaar in zijn vaders kopergieterij in Birmingham om zijn eigen medische opleiding te kunnen betalen.
In 1912 studeerde hij af aan het University College Hospital in Lonen, waar hij in 1913 “Casualty Medical Officer” werd. Later dat jaar werd hij “Casualty House Surgeon” in het National Temperance Hospital. Na zich van een instorting te hebben hersteld, bouwde hij een drukke praktijk op in de buurt van Harley Street.
Vanaf jonge leeftijd was Dr. Bach zich ervan bewust dat de persoonlijkheid en de houding van mensen van grote invloed zijn op hun gezondheidstoestand. Als student interesseerde hij zich in de ziekenzaal meer voor de patiënt als mens, dan als geval en al gauw kwam hij tot de conclusie dat bij ziekte de persoonlijkheid belangrijker is dan de symptomen en dat deze daarom bij de medische behandeling in overweging moeten worden genomen.
Hij raakte steeds meer ontevreden over de beperkingen van de gewone geneeskunde en de manier waarop deze zich concentreerde op het genezen van de symptomen. Hij was van mening dat voor een effectieve behandeling men zich op de werkelijke oorzaken van de ziekte moest richten. Hij besloot zijn interesse in immunologie op te volgen en werd in 1915 “assistant bacteriologist” bij het University College Hospital.
Hij had een zwak gestel. Na in de Eerste Wereldoorlog voor militaire dienst te zijn afgekeurd werkte hij zo hard dat hij in 1917 ziek werd en men dacht dat hij zou sterven. Zijn vastbeslotenheid om zijn werk te voltooien, leidde tot een volledig herstel en bij het later ontwikkelen van zijn remedies werd hij sterk beïnvloed door het geloof dat het volgen van iemands ware roeping van essentieel belang is voor diens geestelijke en lichamelijke gezondheid.
Van 1919-1922 werkte hij als patholoog en bacterioloog in het London Homeopathic Hospital. Daar viel het hem op dat Samuel Hahneman, de stichter van de homeopathie, 150 jaar geleden eerder het belang van de persoonlijkheid bij ziekte al had erkend. Door deze principes te combineren met zijn kennis ontwikkelde hij de “Seven Bach Nosodes”. Dit waren orale vaccins op basis van bacteriën in de darmen die het darmkanaal zuiveren en een opmerkelijk effect op de algemene gezondheid van de patiënt hebben.
Hij had nog steeds zijn praktijk bij Harley Street en behandelde de armen zonder enige vergoeding. Ondanks weinig vrije tijd zette hij zijn zoektocht naar eenvoudiger en zuiverder geneeswijzen voort. Hoewel de medische zijn vaccins gebruikten en nu nog, vond hij het bezwaarlijk dat ze uit bacteriën waren gemaakt. Hij wilde ze door mildere middelen vervangen, mogelijk op basis van planten.
Tijdens een diner in 1928 deed hij een ontdekking. Terwijl hij naar zijn medegasten keek, realiseerde hij zich dat deze in duidelijk te onderscheiden typen konden worden onderverdeeld. Op basis daarvan kreeg hij de ingeving dat elk type op een bepaalde manier op ziekte zou reageren.
In de herfst van 1928 bracht hij een bezoek aan Wales en kwam hij terug met twee planten: mimilus (maskerbloem) en impatiens (reuzebalsemien). Hij bereidde ze zoals met zijn orale vaccins en schreef ze vervolgens voor overeenkomstig de persoonlijkheid van de persoon. Later dat jaar voegde hij hieraan Clematis (bosrank) toe. Met deze drie remedies stond hij op het punt om een geheel nieuwe aanpak in de geneeskundige behandeling te ontwikkelen.
In het voorjaar van 1930, op 43-jarige leeftijd, sloot Bach zijn laboratorium en zijn bloeiende praktijk en vertrok naar Wales om nog meer remedies te zoeken in de natuur. Terwijl hij ’s morgens vroeg door een met dauw bedekt weiland liep, viel het hem plotseling in dat elke dauwdruppel, verwarmd door de zon, met de genezende eigenschappen van de plant, doordrenkt moest zijn. Dit inspireerde hem tot het ontwikkelen van een methode voor het bereiden van de remedies met behulp van zuiver water.
In hetzelfde jaar, 1930, schreef hij het boekje “Heal Thyself”, waarin hij zijn overtuiging uitte dat lichamelijke ziekte het gevolg is van een niet in overeenstemming zijn met ons eigen spirituele doel. In eerste instantie werd het manuscript door verschillende uitgeverijen geweigerd als te revolutionair, maar uiteindelijk werd het in 1931 uitgegeven en is sindsdien altijd verkrijgbaar gebleven.
Van augustus 1930 tot 1934 woonde Bach in Cromer, aan de kust van Norfolk, waar hij nog meer planten vond en er zijn patiënten met succes mee behandelde. Bach bracht daarvoor niks in rekening waardoor zijn financiële middelen, na enige tijd uitgeput begonnen te geraken.
In 1934 verhuisde hij naar Mount Vernon, een klein huis in Oxfordshire, waar het Bach Centre zich nog steeds bevindt. Daar zette hij zijn zoektocht naar nieuwe remedies voort. Gedurende deze fase van zijn zoektocht, onderging hij zelf de kwelling van de mentale en lichamelijke gesteldheid, voordat hij de plant vond die deze symptomen konden verlichten.
Hij bleef werken en lezingen geven terwijl hij zijn assistenten, Nora Weeks en Victor Bullen, voorbereidde om zijn werk verder te zetten. Inmiddels had hij 38 Bachbloesems ontwikkeld en de Rescue remedy. Hij wist dat er verder geen remedies nodig waren. Met de 38 remedies konden alle negatieve gemoedstoestanden die aan ziekte ten grondslag liggen worden behandeld. Eind november 1936 overleed hij in zijn slaap, tevreden dat zijn missie was volbracht.
In de bachbloesemtherapie spreekt men telkens van Bachbloesems. In feite zijn Bachbloesems niks anders dan de bloemen die groeien aan de bomen, struiken en planten en deze worden gebruikt worden in de bachbloesemtherapie ontwikkelt door Dr. Edward Bach.
Lees het volledig artikel
Wat zijn Bachbloesems? Hoe gebruik je Bachbloesems? En door wie worden ze vooral gebruikt? Een antwoord op deze en andere vragen vind je in deze infographic.
Bachbloesems zijn extracten van bloesems geplukt van bomen, struiken en planten. Om de energie uit de bloesems te halen gebruikte Dr. Bach geen alcohol. Hij gebruikte water en het zonlicht. De bereidingswijze was heel eenvoudig en iedereen kon die uitvoeren. Het de intentie van Dr. Bach dat iedereen is staat moest zijn zichzelf te helpen en aldus maakte hij er geen geheim over hoe de Bachbloesems gemaakt werden. Hij plukte de bloesems van de planten op het moment dat ze in volle bloei stonden en plaatste die in kommetje met water. Dat liet hij ze gedurende drie uur bloot staan aan de zon. Dat was voldoende tijd om de energie uit de bloesems in het water te laten trekken. Dus tot hiertoe kwam er nog altijd geen alcohol aan te pas.
Lees het volledig artikel
Dr Edward Bach werd geboren in het Engeland van 1886. Toen hij zestien was, verliet hij de school, vastbesloten om ooit arts te worden.
Lees het volledig artikel
Bachbloesems kan men zeker met elkaar mengen om op die manier de meest geschikte remedie te bekomen. Eigenlijk wou dokter Bach, de uitvinder van de Bachbloesems, niets liever dan dat mensen zelf met Bachbloesems zouden experimenteren. Ook al was hij zelf een dokter, toch vond hij dat mensen zouden moeten kunnen zelf Bachbloesems maken.
Vaak worden bachbloesemtherapie en homeopathie in één adem genoemd. Echter, het gaat hier over twee heel verschillende zaken. Lees hier meer over beide onderwerpen!
Lees het volledig artikel
Bach remedies zijn ontdekt door Dr. Edward Bach die leefde van 1885 tot 1935. Hij was een arts en homeopaat die zijn op zoek was naar een complete zachte geneeswijze die iedereen kon toepassen. Het was daarom ook een noodzaak voor hem dat ze volledig onschadelijk was en dat iedereen van baby tot oudere er gebruik kon van maken zonder enig risico.
Lees het volledig artikel
Healing herbs: het kan op vele verschillende planten en kruiden slaan. Meestal worden er echter Bachbloesems mee bedoeld.
Lees het volledig artikel
Het hoofdbestanddeel van de Bach remedies is water. Dit wil zeggen dat de Bach remedies een neutrale smaak hebben. Het is niet zoals bepaalde kruidenpreparaten die een sterke en soms zeer onaangename smaak hebben. Vooral bij kinderen maar ook bij volwassenen kan dat een reden zijn om ze met niet of met tegenzin te nemen.
Lees het volledig artikel
Lees hier meer informatie over hoe Chestnut Bud kan helpen bij drukke kinderen met concentratietekort en lees waarom een mix van Bachbloesems belangrijk is.
Lees het volledig artikelBachbloesems zijn geen geneesmiddelen maar onschadelijke plantaardige extracten die gebruikt worden ter ondersteuning van de gezondheid.
© 2025 Mariepure - Webdesign Publi4u
Ben je niet zeker welke Bachbloesems jou kunnen helpen? Neem vrijblijvend contact op met Tom en krijg gratis persoonlijk advies. 
