De kracht van de bloesems blijft me diep verwonderen

Dag Tom,
Mijn zoon is nu twee weken bezig met zijn mix op maat...en wat is het zacht om ook bij hem te merken hoe de bloesems langzaam zoveel moois ontwaken bij hem vanbinnen...

En hoe opmerkelijk voor iemand die zoveel vergeet (en we spreken hier toch over een kleine wereldwonder): elke 3 uur denkt hij er spontaan aan zijn druppeltjes in te nemen. We blijven hier nog steeds helemaal verwonderd naar kijken.
Vanmorgen zei hij: “mama, ik mag zeker mijk geluksdruppeltjes niet vergeten in mijn waterflesje te doen voor school.”
Ik zei hem dat het een mooi woord was: geluksdruppeltjes. Hij zei hierop dat ook echt wel geluksdruppeltjes zijn.:)

Een aantal dingen die we nu al merken:
- Hij begint minder te bijten op zijn vingers.
- Hij heeft terug meer energie in het algemeen. Kleine dingen vragen minder van hem, alles loopt over het algemeen al veel spontaner en gemoedelijker.
- Als hij overvallen wordt door emoties dan geeft hij hier op een heel mooie manier woorden aan waardoor de intensiteit van die emotie meer uitblijft en het ook bewuster maar zachter overwaait.
- Hij is positiever ingesteld. Vraagt al minder bevestiging in dingen, maar vertrouwt meer op zichzelf.
- Dit weekend ging hij voor het eerst en op eigen initiatief alleen brood gaan kopen! Dit betekent in ons geval helemaal alleen de lift nemen! Wat een overwinning voor hem! Zijn ogen blonken nadien en hij was zo fier op zichzelf, zo gelukkig.
- Hij stopt af en toe helemaal spontaan met gamen, ook al is het nog “gametijd”...ook hier blijven wij met heel veel verwondering naar kijken.
-Gisterenavond gaf hij voor het eerst zelf aan: “ik ga slapen,ben moe”...terwijl hij anders echt nooit toegeeft aan zijn vermoeidheid.

Over mijn eigen mix wou ik je nog het volgende delen:
Ik had nooit durven dromen dat ik halfweg het tweede flesje nog zoveel moois zou mogen ervaren en ontdekken.
De zin om buiten te komen bv., waarvan ik had gedacht dat het niet meer zou komen, is nu helemaal aan het ontwaken. Het is zo’n oprechte goesting om terug dingen te ondernemen. En ik geniet er zo intens van omdat het niet als een inspanning voelt. Het is zo puur en oprecht...
Het voelt steeds meer en meer alsof ik mijn leven terug krijg...een leven opnieuw vol kleur, voelen, zachtheid, veerkracht, balans,...ik ben zo dankbaar. Zo dankbaar terug te kunnen genieten van zoveel kleine dingen. Genieten. Wat koester ik het opnieuw genieten.
Ik besef pas nu steeds meer en meer hoe lang ik al helemaal gevangen zat. Gevangen ik een lichaam die helemaal op was, gevangen in een gelatenheid en foute aanvaarding dat dit het leven is zoals het is...
Weet je Tom, het klinkt misschien raar, maar de kracht van de bloesems blijft me diep verwonderen. Hun zachtheid en vermogen om zoveel moois vanbinnen te doen ontwaken blijft me diep ontroeren.

Warme groet